Օտարերկրեայ ներդրումներու ապահովումն ու պաշտպանութիւնը «Թավշյա Հեղափոխության» ամէնաառանցքային խոստումներէն էին դեռ առաջին օրերէն։ Մի քանի շաբաթ առաջ՝ Պարտադիր Կենսաթոշակային Համակարգը, իսկ այս օրերուս՝ Լիդիանի կողմէ Ամուլսարի շահագործման յամառ փորձերը, առիթ կու տան ներդրումներու միւս՝ բացասական հնարաւոր ազդեցութիւններուն շուրջ խորհրդածելու։
Ֆինանսական ճգնաժամ, բնապահպանական աղետ և, նույնիսկ, Դոնալդ Թրամփի վերելքը. նեոլիբերալիզմն այս ամենի մեջ ունեցել է իր դերը: Ինչու՞ ձախերին չի հաջողվել գտնել այլընտրանք:
Միմիայն մի նոր «հերետիկոսություն» (ինչպիսին այսօր «Սիրիզան» է) կարող է փրկել դեմոկրատիան, մարդկանց հանդեպ վստահությունը, հավասարության սկզբունքով համերաշխությունը … Եթե հաջողվի արգելակել հունական «Սիրիզային», ապա կհաղթի «ասիական արժեքների Եվրոպան», ինչն իհարկե Ասիայի հետ ոչ մի կապ չունի, բայց մեծապես կապ ունի դեմոկրատիան չեզոքացնելու ժամանակակից կապիտալիզմի միանշանակ ու անմիջական տենդենցի հետ։
Պսիխոպաթիկ անձնային գծերը խրախուսող տնտեսական համակարգը փոխել է մեր էթիկայի նորմերն ու բնավորությունը։ Մեզ անվերջ ասվում է, որ մեր կյանքի ուղին ընտրելու հարցում մենք ավելի ազատ ենք, քան նախկինում երբևէ, բայց հաջողության սցենարից դուրս ընտրություն կատարելու ազատությունը սահմանափակ է։
