Պատրոնը վերահսկում է կենտրոն տանող մուտքերը: Նա բաշխում է ռեսուրսները բոլոր այն կլիենտների միջև, ովքեր փոխարենը «վարձահատույց են լինում» պատրոնին իրենց աջակցությամբ կամ ավելի ուշ ընտրական իրավունքի ընդարձակումից հետո՝ իրենց քվեներով։ Արդիականացման փուլում կլիենտը այլևս որպես խոչընդոտ չի դիտարկվում, ընդհակառակը, նա համարվում է պետության կառուցման օգտակար գործիք: «Կլիենտը լրացնում է քաղաքական համակարգի բացերը»: